Kort geleden ben ik 90 jaar geworden. Het is alsof ik er nog aan moet wennen zo oud te zijn. Natuurlijk is het een zegen oud te mogen worden, maar de beperkingen als gevolg van het ouder worden dienen zich ook aan. Dit jaar hoop ik samen met mijn dochter Marianne nog een retraite te begeleiden op Terschelling. Of dat volgend jaar weer gebeurt weet ik nog niet maar als iemand bij me langs wil komen is die altijd welkom.
Het bereiken van deze leeftijd brengt me er eveneens toe te beseffen dat dit toch wel het laatste kroonjaar zal zijn dat ik heb kunnen vieren en daarmee ook terug te blikken op mijn leven. Daarbij ervaar ik een heel rijk leven te hebben gehad! Er is veel gebeurd en ik heb heel wat ontwikkelingen ondergaan. Het effect is dat ik een vredige geest heb verworven. Hoe is dat gegaan? Het zijn processen die hebben plaats gevonden waarbij opvoeding, christendom, student aan een Theologische School, verblijf in een neurosesanatorium, yoga, advait vedanta, boeddhisme met daarbij ook dzogchen en vele mensen (leraren) vooral een belangrijke rol hebben gespeeld. Het verblijf in het neurosesanatorium was de moeilijkste, pijnlijkste en mogelijk de belangrijkste periode in mijn leven, maar heeft er wel toe geleid dat ik los kon komen van mijn opvoeding en van de kerk waarvan ik lid was en dacht dat het mijn bestemming was daar predikant te worden. De opleiding tot yogadocent en het lesgeven daarin is een belangrijke voorbereiding geweest voor mijn meditatieproces, terwijl yoga als onderdeel van mijn onderricht voor veel mensen de toegankelijkeid tot de meditatie heeft vergroot. Wolter Keers was mijn eerste leraar in de advait vedanta en door zijn onderricht kwam ik tot het inzicht dat er uiteindelijk geen ik bestaat en dat we in het leven te maken hebben met natuurlijke en spontane processen. Het was tevens een goede voorbereiding voor mijn ontmoetingen met mijn belangrijke leraar Nissargadatta in India.
De vele verworven inzichten (in mijn hoofd) riepen bij mij de behoefte op om te gaan mediteren om deze inzichten handen en voeten te kunnen gaan geven in mijn bestaan. Zo kwam ik bij het boeddhisme terecht omdat daar geschikte meditatietechnieken beschikbaar zijn. Aanvankelijk had ik naast de advait vedanta nauwelijks belangstelling voor het boeddhisme. Maar toen ik voor 15 maanden naar Myanmar ging en daar ook monnik werd ging ik inzien dat advait vedanta en boeddhisme heel dicht bij elkaar staan en kon ik mij er helemaal voor openen. Het zo lang achter elkaar daar kunnen mediteren en meer dan 14 maanden monnik te zijn geweest heb ik als een voorrecht ervaren en heeft veel voor mij betekend. Daarna heb ik de gelegenheid gehad meer dan een half jaar in IMS in de Verenigde Staten onder westerse leraren te kunnen mediteren. Daarna ben ik gedurende 20 jaar in Zwolle yoga-meditatie lessen gaan geven.
Als ik zo terugkijk ervaar ik vooral een gevoel van dankbaarheid. Dankbaar dat ik zoveel de gelegenheid heb gehad om vooral ook deel te kunnen nemen aan langere retraites in het buitenland. Het heeft mijn inzichten steeds verder verdiept en was steeds meer in staat om te komen tot loslaten. Maar vooral ben ik dankbaar dat ik daarvoor het vermogen en de motivatie had. En het klopt wat de Boeddha heeft gezegd: hoe meer je kunt komen tot loslaten in dezelfde mate kom je tot meer vrede! Dankbaar ben ik ook dat ik de dhamma aan zoveel mensen heb kunnen doorgeven en het heeft me ook zeker verrijkt. Ik had vaak het gevoel dat ik de lessen die ik anderen aanreikte ook voor mijzelf bedoeld waren. Ik heb er veel aan gehad en ze stimuleerden mij om te belichamen wat ik anderen voorhield!
Na veel te hebben kunnen loslaten ben ik nu in een fase gekomen dat het heel rustig is in mijn bewustzijn. Ik word erg geinspireerd door het onderricht van Longchengpa. Geleidelijk ben ik door de dag heen meer en meer alleen maar gewaarzijn, heb ik vrede met wat er in mijn bewustzijn langs komt en wat er verder om mij heen gebeurt. Deze fase wordt ook wel ‘niet meditatie’ genoemd. Wat er is ….is er en dat is OK.
NASCHRIFT
Ik ben ook dankbaar dat ik op mijn leeftijd relatief gezond en nog zo vitaal ben. Mensen vragen wel eens gezien mijn vitaliteit naar mijn leefstijl. Daar kan ik niet zomaar een kort antwoord op geven. Het heeft mij ertoe gebracht alle factoren die daartoe naar mijn gevoel een bijdrage spelen of hebben gespeeld op een rijtje te plaatsen. Met name wijs ik daarbij ook op de positieve effecten van de meditatie.
Klik hier om dat artikel te lezen.
|